شکایت یک
زندانی
سیاسی
از رئیس
زندان گوهردشت
ارژنگ
داودی طی
نامه ای به
دادستان رژیم
در کرج، از علی
حاج کاظم رئیس زندان
گوهردشت شکایت
کرد. وی در این
نامه نوشته
است: پیرو
دو (2) شکواییه
قبلی اینجانب
علیه مدیر
زندان رجایی
شهر بنام علی
حاج کاظم که
در تاریخ
1/12/88 و
13/5/89 از سوی
همسرم به دفتر
جنابعالی
ارسال گردیده اند-کپی
های پیوست – ولی
متاسفانه
علیرغم دستور
صریح
دادستانی و انجام
بازجویی های
اولیه توسط
دادیار
ناظر
بر زندان کرج
آقای موسوی تاکنون
مسکوت مانده
اند،
بدینوسیله
ضمن اصرار بر شکایات
مطروحه و
تاکید مجدد بر
نکات مندرج در
آنها،موارد
زیر با دست خط
و امضای
اینجانب
از زندان
رجایی شهر جهت
رسیدگی های قانونی
ایفا می گردد.
مشارکت
عالمانه
،عامدانه
و سود جویانه
علی حاج کاظم
در غارت اینجانب
و خانواده
پدری از طریق:
1- پذیرش
غیر قانونی
اینجانب در
زندان رجایی
شهر در تاریخ 8/2/87
بر اساس یک
نامه ساختگی
فاقد مهر و
امضاء!؟ از
سوی شعبه
بلالتصدی 26
دادگاه
انقلاب،در
حالی که
پرونده
اینجانب تحت
شماره 86/8983/ط د در
شعبه 15 دادگاه
انقلاب تهران
بریاست قاضی صلواتی در
جریان قرار
داشت.
2- اعمال
انواع
تضییقات غیر
اخلاقی،غیر
قانونی و غیره...
اعم از
ممنوعیت تماس تلفنی و
ملاقات با
خانواده و حتی
ممنوعیت استفاده
از کتابخانه
زندان علیرغم
موافقت
و
دستور صریح
مقامات
بالاتر که از
طریق رییس بازرسی
زندان_آقای
شاهرخی به
مشارالیه
ابلاغ
گردید.
3- پرونده
سازی علیه
اینجانب از
جمله تلاش
برای سوء
استفاده از
احساسات
مذهبی
زندانیان
و زندانبانان
در ماه محرم
سال گذشته به
منضور
شوراندن آنان
علیه اینجانب
و تحریک
برای به قتل
رساندن من.
4- جلوگیری
از ارسال شدن
مکاتبات
اینجانب به مقامات
قضایی و مراجع
قانونی یعنی توقیف
خودسرانه
مراسلات،لازم
بذکر است که تمام
تضییقات
اعمالی
کماکان بعد از
گذشت دو
سال و چهار
ماه ادامه
دارد.بدیهی
است که تمام
موارد مطروحه
در این شکواییه
و شکواییه
های قبلی و
صحنه گردانی
معاونان و .. از
جمله آقایان
علی محمدی،
آژیر ،گرامی،سعیدی
رئیس بند 6 و ... صورت
پذیرفته است.
5- در
تنگنا قرار
دادن،ایذا
وآزار
خانواده ابتدائآ
با ملاقات
موافقت نموده
و پس از
مراجعه
خانواده از
تهران به
زندان رجایی شهر
و طی کلیه
تشریفات
قانونی و
مراحل
بازرسی
و ... و سپس
ممانعت از
انجام ملاقات
و گریاندن
خانواده !؟ که
آخرین مورد در تاریخ 7/5/89 به
بهانه اعتصاب
غذا بعمل آمد. این
در حالی بود
که حداقل 16 روز
از اعتصاب
غذایم می گذشت
و در هنگام
موافقت با درخواست
کتبی ملاقات
حداقل 12 از
اعتصاب
می
گذشت.
6- بی
توجهی مفرط به
52 روز اعتصاب
غذا – به شهادت
مدیر کل
زندانهای
تهران- و
دستور
صریح برای عدم
ارایه خدمات
پزشکی و... برای
دو خواسته
حداقلی
،قانونی و ... بشرح
زیر:
الف-
استفاده از
تلفن های بند
همانند سایر
زندانیان
بدون تبعیض
ب- رسیدگی
های قانونی
به شکواییه
های اینجانب
علیه علی حاج کاظم
مدیر زندان و ... که
علیرغم دستور دادستان
محترم کرج
مسکوت مانده
اند!؟
7- جلوگیری
از تحویل
بکدستگاه
رادیو به
اینجانب
علیرغم
موافقت کتبی
مسئولان
مربوط و اعلام
به خانواده
برای خرید آن
و تحویل
به
درب
زندان،وارد
شدن آن به
زندان،خراب
کردن آن به
بهانه
بازرسی،بناچار
خرید مجدد
و
حمل به زندان
و توقیف
بلاتوجیه آن تاکنون
متجاوز از 2
سال ولی ارایه
انواع خدمات از جمله
رادیو به
زندانیان
متملق،عادی و ...
8- سوء
مدیریت و
ناتوانی در
جلوگیری از
قاچاق و ورود
مواد مخدر و
نیز انواع قرص های
روانگردان به
درون زندان که
تبدیل به یک تجارت
سود آور 2
میلیارد
تومانی در ماه !؟ شده
است و نیز
خروج وجوه
حاصله از این
گونه امور به
خارج از زندان (پولشویی).
# هرگرم
کراک در زندان
معادل 70 هزار
تومان ولی در
بیرون از
زندان هر
گرم
8 هزارتومان!؟
# هرعدد
قرص
روانگردان در
زندان 500 تومان
ولی بیرون از زندان
حداکثر 100
تومان!؟
9- علاوه
بر مرسوم شدن
اخذ رشوه برای
اعطای مرخصی
های استحقاقی
، غیر استحقاقی
و ... به
زندانیان،شایعاتی
بسیار قوی هست
مبنی بر اینکه
زندانیان
مرده به بهانه
های پزشکی
کالبد شکافی
شده و اعضای
بدن شان بدون
کسب موافقت ،
رضایت و حتی
اطلاع
خانواده
متوفا به فروش
می رسد.در این
باره بعضی از مسئولین
زندان از جمله
مدیر زندان
نیز مورد
استنطاق قرار
گرفته اند.
در
پایان انتظار
می رود که
مدیر زندان رجائی شهر
به نام علی
حاج کاظم توسط
روانشناس و
روانپزشک
مورد معاینات
دقیق قرار
گیرد
تا معلوم شود
که آیا
نامبرده
علاوه بر مشکلات
جسمی –لنگی
پا،آنسفالیت
و ... به بیماری
های حاد روحی و
روانی از جمله
بیماری ساد
مبتلا هست یا
خیر .
با
عنایت
به
شکواییه های
قبلی و تاکید
مجدد بر آنها
، درخواست می
گردد که نسبت
به رسیدگی هر چه سریعتر
در باره موارد
مندرج در این
شکوائیه
اقدام لازم
بعمل آید تا
موضوع بیش از این به
عهده تعویق و
تاخیر نیفتد.
با
احترام ارژنگ
داودی
معلم،شاعر،نویسنده، زندانی
سیاسی
زندان
رجائی شهر – بند
3-سالن 8
10 شهریور
89